διάσπαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διάσπαση	οι	διασπάσεις
γενική	της	διάσπασης*	των	διασπάσεων
αιτιατική	τη	διάσπαση	τις	διασπάσεις
κλητική		διάσπαση		διασπάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διασπάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διάσπαση < → λείπει η ετυμολογία

διάσπαση θηλυκό

ο χωρισμός (ενός όλου) σε μερικά κομμάτια
η αποχώρηση του βουλευτή απ' το κόμμα μαζί με τους υποστηρικτές του ήταν αναμενόμενη εδώ και καιρό, καθώς και η συνακόλουθη διάσπαση του κόμματος
(χημεία) η διάλυση ενός σύνθετου μορίου και η εμφάνιση απλούστερων
η διάσπαση του μορίου του νερού σε υδρογόνο και οξυγόνο επιτυγχάνεται με ηλεκτρόλυση
≈ συνώνυμα: αποσύνθεση

≠ αντώνυμα: σύνθεση
- η διάσπαση του ατόμου: η διαίρεση ενός πυρήνα σε περισσότερους με μικρότερο ατομικό βάρος (διαδικασία που συνοδεύεται από τεράστια έκλυση ενέργειας)
  ≈ συνώνυμα: σχάση
  
  ≠ αντώνυμα: σύντηξη