δέηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δέηση	οι	δεήσεις
γενική	της	δέησης*	των	δεήσεων
αιτιατική	τη	δέηση	τις	δεήσεις
κλητική		δέηση		δεήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δεήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δέηση < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική δέη(σις) (αρχαία σημασία: έντονη παράκληση) + -ση < δέω/δέομαι (έχω ανάγκη,χρειάζομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðe.i.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δέ‐η‐ση

Ουσιαστικό

δέηση θηλυκό

• (θρησκεία) η παρακλητική προσευχή που απευθύνεται στον Θεό με συγκεκριμένο κάθε φορά αίτημα

Συνώνυμα

• παράκληση
• προσευχή

Μεταφράσεις

    δέηση

αγγλικά : invocation (en), prayer (en) αραβικά : صلاة (ar) γαλλικά : prière (fr), oraison (fr) ισπανικά : oracion (es)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δέηση < δέη(σις) + -ση < αρχαία ελληνική δέησις

Ουσιαστικό

δέηση θηλυκό

• άλλη μορφή του δέησις

Πηγές

• δέησις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].