αρραβωνιαστικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αρραβωνιαστικός	οι	αρραβωνιαστικοί
γενική	του	αρραβωνιαστικού	των	αρραβωνιαστικών
αιτιατική	τον	αρραβωνιαστικό	τους	αρραβωνιαστικούς
κλητική		αρραβωνιαστικέ		αρραβωνιαστικοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρραβωνιαστικός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική *ἀρραβωνιαστικός (τύπος θηλυκού: ἀρραβωνιαστική). Μορφολογικά αναλύεται σε αρραβωνιάζω, αρραβωνιασ- + -τικός.

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ɾa.vo.ɲa.stiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : αρ‐ρα‐βω‐νι‐στι‐κός

Ουσιαστικό

αρραβωνιαστικός αρσενικό (θηλυκό αρραβωνιαστικιά)

• ο άντρας που έδωσε επίσημη υπόσχεση γάμου σε μια γυναίκα και την αρραβωνιάστηκε

  άλλες μορφές: αρρεβωνιαστικός (λαϊκότροπο)

Συνώνυμα

• μνηστήρας (επίσημο)
• αρραβωνιάρης, αρρεβωνιάρης (λαϊκό)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη αρραβώνας

Μεταφράσεις

    αρραβωνιαστικός

γαλλικά : fiancé (fr)

Πηγές

• αρραβωνιαστικός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• αρραβωνιαστικός -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας