απασσάλωτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απασσάλωτος	η	απασσάλωτη	το	απασσάλωτο
γενική	του	απασσάλωτου	της	απασσάλωτης	του	απασσάλωτου
αιτιατική	τον	απασσάλωτο	την	απασσάλωτη	το	απασσάλωτο
κλητική		απασσάλωτε		απασσάλωτη		απασσάλωτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απασσάλωτοι	οι	απασσάλωτες	τα	απασσάλωτα
γενική	των	απασσάλωτων	των	απασσάλωτων	των	απασσάλωτων
αιτιατική	τους	απασσάλωτους	τις	απασσάλωτες	τα	απασσάλωτα
κλητική		απασσάλωτοι		απασσάλωτες		απασσάλωτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απασσάλωτος < α- + πασσαλώνω + -τος

Επίθετο

απασσάλωτος, -η, -ο

1. (κυριολεκτικά) που δεν έχει στηριχτεί σε πάσσαλο
2. (μεταφορικά) ανοικοκύρευτος, ακατάστατος, σουρτούκης

• ※  Ἑκάστοτε, ὁσάκις ὁ υἱός της ἐπέστρεφεν ἐκ τοῦ ταξιδίου του, διότι εἶχε βρατσέραν, καὶ ἦτο τολμηρότατος εἰς τὴν ἀκτοπλοΐαν, ἡ γραῖα Καντάκαινα ἤρχετο εἰς προϋπάντησιν αὐτοῦ, τὸν ὡδήγει εἰς τὸν οἰκίσκον της, τὸν ἐδιάβαζε, τὸν ἐκατήχει, τοῦ ἔβαζε μαναφούκια, καὶ οὕτω τὸν προέπεμπε παρὰ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ. Καὶ δὲν ἔλεγε μόνα τὰ ἐλάττώματά της, ἀλλὰ τὰ ἀβγάτιζε· δὲν ἦτο μόνον «μαρμάρα», τουτέστι στεῖρα, ἡ νύμφη της, τοῦτο δὲν ἤρκει, ἀλλ᾽ ἦτο ἄπαστρη, ἀπασσάλωτη, ξετσίπωτη, κτλ. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Το χριστόψωμο)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη πάσσαλος

Μεταφράσεις

    απασσάλωτος