ανδρισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ανδρισμός	οι	ανδρισμοί
γενική	του	ανδρισμού	των	ανδρισμών
αιτιατική	τον	ανδρισμό	τους	ανδρισμούς
κλητική		ανδρισμέ		ανδρισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανδρισμός < (καθαρεύουσα) ἀνδρισμός < (ελληνιστική κοινή) ἀνδρισμός (η ανδρεία)

ανδρισμός αρσενικό (o πληθ. προφορικός ή για το όργανο)

κυρίως το ανδρικό φέρσιμο, το γενναίο φρόνημα, η υπερηφάνεια, η ικανότητα του άνδρα να προστατεύει όσα κοινωνικά θεωρούνται δική του ευθύνη, η βασική ιδιότητα του άνδρα όπως αυτός νοείται ως οντότητα ανατομικά, ορμονικά και ψυχικά, συμπεριφερικά
τα ανδρικά όργανα αναπαραγωγής
η γενναιότητα στην ανάληψη ευθυνών
⮡ Πρέπει να έχεις τον ανδρισμό να παραδέχεσαι και τα λάθη σου