αναρριχώμενος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αναρριχώμενος	η	αναρριχώμενη	το	αναρριχώμενο
γενική	του	αναρριχώμενου	της	αναρριχώμενης	του	αναρριχώμενου
αιτιατική	τον	αναρριχώμενο	την	αναρριχώμενη	το	αναρριχώμενο
κλητική		αναρριχώμενε		αναρριχώμενη		αναρριχώμενο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αναρριχώμενοι	οι	αναρριχώμενες	τα	αναρριχώμενα
γενική	των	αναρριχώμενων	των	αναρριχώμενων	των	αναρριχώμενων
αιτιατική	τους	αναρριχώμενους	τις	αναρριχώμενες	τα	αναρριχώμενα
κλητική		αναρριχώμενοι		αναρριχώμενες		αναρριχώμενα
ομάδα 'εισαγόμενος', Κατηγορία όπως «εισαγόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αναρριχώμενος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀναρριχώμενος

Προφορά

ΔΦΑ : /a.na.ɾiˈxo.me.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ναρ‐ρι‐χώ‐με‐νος

Μετοχή

αναρριχώμενος, -η, -ο (μετοχή παθητικού ενεστώτα)

• μετοχή ενεστώτα του παθητικού ρήματος αναρριχώμαι: που αναρριχάται

  ⮡  Φύτεψα μια αναρριχώμενη τριανταφυλλιά, έξω απ' το παράθυρό σου.

Συνώνυμα

• αναρριχητικός

Μεταφράσεις

    αναρριχώμενος