άωρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	άωρος	η	άωρη & άωρος	το	άωρο
γενική	του	άωρου	της	άωρης & αώρου	του	άωρου
αιτιατική	τον	άωρο	την	άωρη & άωρο	το	άωρο
κλητική		άωρε		άωρη & άωρε		άωρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άωροι	οι	άωρες & άωροι	τα	άωρα
γενική	των	άωρων	των	άωρων & αώρων	των	άωρων
αιτιατική	τους	άωρους	τις	άωρες & αώρους	τα	άωρα
κλητική		άωροι		άωρες & άωροι		άωρα
Οι δεύτεροι τύποι, λόγιοι, συνηθίζονται σε ουσιαστικοποιημένα ή σε αρχαιοπρεπείς λέξεις..
Κατηγορία όπως «φυγόκεντρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

άωρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄωρος Συγχρονικά αναλύεται σε ά- + ώρ(α) + -ος / -ωρος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.o.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ά‐ω‐ρος

Επίθετο

άωρος, -η/(ος), -ο

1. που δεν έχει ωριμάσει, άγουρος, ανώριμος

   ⮡  άωρη ηλικία, άωρη κυστική μορφή

2. που εμφανίζεται πολύ νωρίς, πριν ωριμάσουν οι συνθήκες, πρώιμος, άκαιρος

   ⮡  άωρη χηρεία

Αντώνυμα

• ώριμος

Μεταφράσεις

    άωρος

→ δείτε τη λέξη άγουρος