Ρωμιός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Ρωμιός	οι	Ρωμιοί
γενική	του	Ρωμιού	των	Ρωμιών
αιτιατική	τον	Ρωμιό	τους	Ρωμιούς
κλητική		Ρωμιέ		Ρωμιοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ρωμιός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική Ρωμαῖος (πολίτης του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, του Βυζαντίου), < ελληνιστική κοινή Ῥωμαῖος (πολίτης του Ρωμαϊκού κράτους) < λατινική Romanus, Ῥώμη Roma

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾoˈmɲos/

Κύριο όνομα

Ρωμιός αρσενικό (θηλυκό Ρωμιά) (εθνικό όνομα)

1. (ύστερη αρχαιότητα, μεσαιωνική περίοδος) πολίτης της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (γνωστής αργότερα με τον όρο Βυζαντινή)
2. (οθωμανική περίοδος) ο Έλληνας κατά την τουρκοκρατία
   • → δείτε τη λέξη Ρουμ: ο ορθόδοξος χριστιανός πολίτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
3. (νεότερα χρόνια)
   1. Έλληνες κάτοικοι της Τουρκίας μετά την οθωμανική περίοδο

      οι γονείς μου ήταν Ρωμιοί από την Πόλη

   2. (συναισθηματικό ή μειωτικό) ο νεοέλληνας με τις αρετές του ή τα μειονεκτήματά του

      ο Ρωμιός έχει φιλότιμο

      ύστερα έρχεται του Ρωμιού η γνώση (παροιμία)

      πέντε Ρωμιοί, δέκα γνώμες (ρητό)

Άλλες μορφές

παρωχημένα:

• Ρωμηός
• Ρωμνηός, Ρωμνιός

Συγγενικά

• ρωμαίικα (η γλώσσα)
• Ρωμανία
• Ρωμανιώτης
• ρωμιοσύνη
• δείτε και Ρωμαίος, ρωμαϊκός

Συνώνυμα

• Γραικός

Μεταφράσεις

    Ρωμιός

γερμανικά : Grieche (de) τουρκικά : Rum (tr)