-ώνυμο

Δείτε επίσης : -ώνυμον, -ώνυμος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	-ώνυμο	-ώνυμα
γενική	-ωνύμου & -ώνυμου	-ωνύμων & -ώνυμων
αιτιατική	-ώνυμο	-ώνυμα
κλητική	-ώνυμο	-ώνυμα

Ετυμολογία

-ώνυμο < (λόγιο) < ελληνιστική κοινή -ώνυμον, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του -ώνυμος (ὄνυμα)

για τα μαθηματικά < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική -nome < αρχαία ελληνική νόμος (με παρετυμολογία προς το -ώνυμον)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔ.ni.mɔ/

Ουσιαστικό

-ώνυμο

1. β᾽ συνθετικό ουδετέρων ουσιαστικών που σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο με όνομα

   επώνυμο

2. (μαθηματικά) β᾽ συνθετικό ουδετέρων ουσιαστικών που χαρακτηρίζουν κάποια αλγεβρική παράσταση

   διώνυμο

Συνώνυμα

• -ωνύμιο

Παράγωγες λέξεις

Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ώνυμο στο Βικιλεξικό

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη: -ώνυμος

Μεταφράσεις

    -ώνυμο