-ίδι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	-ίδι	τα	-ίδια
γενική	του	-ιδιού	των	-ιδιών
αιτιατική	το	-ίδι	τα	-ίδια
κλητική		-ίδι		-ίδια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ίδι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική -ίδιν < αρχαία ελληνική -ίδιον (μετουσιαστικό επίθημα) < επίθημα -ιον σε λέξεις που το θέμα τους έληγε σε -ιδ- όπως ἀσπίς (θέμα: ἀσπιδ-) > ἀσπίδ-ιον (μικρή ασπίδα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.ði/

Επίθημα

-ίδι ουδέτερο

επίθημα για το σχηματισμό ουδέτερων ουσιαστικών παράγωγων από ρήματα ή ουσιαστικά. Δηλώνει:

1. πράξη που γίνεται ή έγινε πολλές φορές

   βρίζω > βρισίδι, σπρώχνω > σπρωξίδι, μπουνιά > μπουνίδι

2. αποτέλεσμα ενέργειας

   μουσκεύω > μουσκίδι

3. ό,τι απόμεινε από την ενέργεια τη σχετική με το σημαινόμενο από την πρωτότυπη λέξη (συνήθως με το πρόθημα απο- και στον πληθυντικό)

   αποκαΐδια, πριονίζω > πριονίδι

4. (από υποκοριστικά) το επίθημα, αφού έχασε την υποκοριστική σημασία του, χρησιμοποιήθηκε στον πληθυντικό -ίδια ως παραγωγική κατάληξη ρημάτων, για να δηλώσει ρηματική ενέργεια ή -συνηθέστερα- ασήμαντα πράγματα

   σκουπίζω > σκουπ-ίδια, ροκανίζω > ροκαν-ίδια