-ίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	-ῐδῐον
ονομαστική	τὸ	-ίδιον	τὰ	-ίδιᾰ
γενική	τοῦ	-ιδίου	τῶν	-ιδίων
δοτική	τῷ	-ιδίῳ	τοῖς	-ιδίοις
αιτιατική	τὸ	-ίδιον	τὰ	-ίδιᾰ
κλητική ὦ!		-ίδιον		-ίδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		-ιδίω
γεν-δοτ	τοῖν		-ιδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ίδιον < αρχικά, ουσιαστικά σε -ίς, γενική ίδ(ος) + -ιον. Αργότερα, αυτονομείται και γίνεται επίθημα και σε άλλες βάσεις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: -ίδι

Επίθημα

-ίδιον

• (υποκοριστικό) μετουσιαστικό υποκοριστικό επίθημα

  σφραγίς, σφραγίδ(ος) > σφραγ-ίδιον

  ἄρτος, ἄρτ(ου) > ἀρτίδιον, λόγος > λογίδιον, ξίφος > ξιφίδιον

Δείτε επίσης

Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -ίδιον στο Βικιλεξικό

• -ύδριον

Σημειώσεις

• και στην καθαρεύουσα (υποκοριστικό)
• Λέξεις της καθαρεύουσας με επίθημα -ίδιον στο Βικιλεξικό