ἄρτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἄρτος	οἱ	ἄρτοι
γενική	τοῦ	ἄρτου	τῶν	ἄρτων
δοτική	τῷ	ἄρτῳ	τοῖς	ἄρτοις
αιτιατική	τὸν	ἄρτον	τοὺς	ἄρτους
κλητική ὦ!		ἄρτε		ἄρτοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄρτω
γεν-δοτ	τοῖν		ἄρτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄρτος < αβέβαιης ετυμολογίας • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   ἀραρίσκω (ή από το ἀρτύω / ἀρτύνω· ή ίσως από εξελληνισμένη αρχαία περσική λέξη)

Ουσιαστικό

ἄρτος, -ου αρσενικό

• (τρόφιμο) ο άρτος από σιτάλευρο, το ψωμί

Συνώνυμα

• μᾶζα (=άρτος από ἄλφιτον/κριθάλευρο)

Σύνθετα

• ἀρτο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀρτο- στο Βικιλεξικό όπως ἀρτοποιός, ἀρτόπονος

Πηγές

• ἄρτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄρτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.