ἄρτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἄρτος	ἄρτω	ἄρτοι
Γενική	ἄρτου	ἄρτοιν	ἄρτων
Δοτική	ἄρτῳ	ἄρτοιν	ἄρτοις
Αιτιατική	ἄρτον	ἄρτω	ἄρτους
Κλητική	ἄρτε	ἄρτω	ἄρτοι

Ετυμολογία

ἄρτος < (αβέβαιης ετυμολογίας) ἀραρίσκω (ή από το ἀρτύω / ἀρτύνω· ή ίσως από εξελληνισμένη αρχαία περσική λέξη)

Ουσιαστικό

ἄρτος αρσενικό

• ο άρτος από σιτάλευρο, το ψωμί

Συνώνυμα

• μᾶζα (=άρτος από ἄλφιτον/κριθάλευρο)

Σύνθετα

• ἄρτυμα (καρύκευμα, μυρωδικό)
• ἄρτυσις (η προσθήκη καρυκευμάτων)
• ἀρτοποιέω
• ἀρτοποιός
• ἀρτοκόπος ή ἀρτοπόπος
• ἀρτοσιτέω (τρώω σιταρέρνιο άρτο σε αντιδιαστολή προς το αλφιτοσιτέω, τρώω κριθαρόψωμο)
• ἀρτοφάγος