ἄλφιτον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἄλφιτον	τὰ	ἄλφιτᾰ
γενική	τοῦ	ἀλφίτου	τῶν	ἀλφίτων
δοτική	τῷ	ἀλφίτῳ	τοῖς	ἀλφίτοις
αιτιατική	τὸ	ἄλφιτον	τὰ	ἄλφιτᾰ
κλητική ὦ!		ἄλφιτον		ἄλφιτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀλφίτω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀλφίτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄλφιτον < ἀλφός> ἀλφώ< ψηλαφίζω

Ουσιαστικό

ἄλφιτον ουδέτερο (ῐ)

1. κριθάρι
2. κριθάλευρο
3. είδος ποτού από κριθάρι
4. ἄλφιτα: άρτος, ψωμί, (συνεκδοχικά) φαγητό

Παράγωγα

• άλφιτεύω
• ἀλφιτεῖον

Αντώνυμα

• άλείατα
• ἄλευρα

Σύνθετα

• άλφιτόβιος (εντομ.)
• άλφιτοειδής
• άλφιτομαντεία
• άλφιτοποιός
• άλφιτοπώλης
• ἀλφιτοσιτώ
• ἀλφιτοσκόπος

Δείτε επίσης

• λατινικά: albus ^(la)

Πηγές

• ἄλφιτον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄλφιτον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.