ἄλφιτον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ἄλφιτον	ἀλφίτω	ἄλφιτα
Γενική	ἀλφίτου	ἀλφίτοιν	ἀλφίτων
Δοτική	ἀλφίτῳ	ἀλφίτοιν	ἀλφίτοις
Αιτιατική	ἄλφιτον	ἀλφίτω	ἄλφιτα
Κλητική	ἄλφιτον	ἀλφίτω	ἄλφιτα

Ετυμολογία

ἄλφιτον < ἀλφός> ἀλφώ< ψηλαφίζω

Ουσιαστικό

ἄλφιτον ουδέτερο (ῐ)

1. κριθάρι
2. κριθάλευρο
3. είδος ποτού από κριθάρι
4. ἄλφιτα: άρτος, ψωμί, (συνεκδοχικά) φαγητό

Παράγωγες λέξεις

• άλφιτεύω
• ἀλφιτεῖον

Αντώνυμα

• άλείατα
• άλευρα

Σύνθετα

• άλφιτόβιος (εντομ.)
• άλφιτοειδής
• άλφιτομαντεία
• άλφιτοποιός
• άλφιτοπώλης
• ἀλφιτοσιτώ
• ἀλφιτοσκόπος

«Καί γάρ  ὃστις ἀλφιτοσιτεῖ,  ὕδατι μεμιγμένη ἀεί τήν μάζαν  ἐσθίει». Ξενοφών, Κύρου Ανάβασις

• λατινικά: albus ^(la)