ὀθνεῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ὀθνεῖος	ἡ	ὀθνείᾱ & ὀθνεῖος	τὸ	ὀθνεῖον
γενική	τοῦ	ὀθνείου	τῆς	ὀθνείᾱς & ὀθνείου	τοῦ	ὀθνείου
δοτική	τῷ	ὀθνείῳ	τῇ	ὀθνείᾳ & ὀθνείῳ	τῷ	ὀθνείῳ
αιτιατική	τὸν	ὀθνεῖον	τὴν	ὀθνείᾱν & ὀθνεῖον	τὸ	ὀθνεῖον
κλητική ὦ!		ὀθνεῖε		ὀθνείᾱ & ὀθνεῖε		ὀθνεῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ὀθνεῖοι	αἱ	ὀθνεῖαι & ὀθνεῖοι	τὰ	ὀθνεῖᾰ
γενική	τῶν	ὀθνείων	τῶν	ὀθνείων & ὀθνείων	τῶν	ὀθνείων
δοτική	τοῖς	ὀθνείοις	ταῖς	ὀθνείαις & ὀθνείοις	τοῖς	ὀθνείοις
αιτιατική	τοὺς	ὀθνείους	τὰς	ὀθνείᾱς & ὀθνείους	τὰ	ὀθνεῖᾰ
κλητική ὦ!		ὀθνεῖοι		ὀθνεῖαι & ὀθνεῖοι		ὀθνεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὀθνείω	τὼ	ὀθνείᾱ & ὀθνείω	τὼ	ὀθνείω
γεν-δοτ	τοῖν	ὀθνείοιν	τοῖν	ὀθνείαιν & ὀθνείοιν	τοῖν	ὀθνείοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, λιγότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'δίκαιος' όπως «γυναικεῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὀθνεῖος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ὀθνεῖος, -α/-ος, -ον

1. υπερβολικός, παράδοξος, ασυνήθιστος
2. παράξενος, ξένος, αλλογενής

   ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 532 (532-533)

   ΗΡ. ὀθνεῖος ἢ σοὶ συγγενὴς γεγῶσά τις; | ΑΔ. ὀθνεῖος, ἄλλως δ᾽ ἦν ἀναγκαία δόμοις.

   ΗΡΑ. Ήταν απ᾽ τη γενιά σου ή ήταν ξένη; | ΑΔΜ. Ξένη, μα είχε δεσμούς μ᾽ αυτό το σπίτι.

   Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας Δημόκριτος, Απόσπασμα, 60, [114 N.] — 25 @scaife.perseus

   κρέσσον τὰ οἰκήΐα ἐλέγχειν ἁμαρτήματα ἢ τὰ ὀθνεῖα

   ※  1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι/Περικλῆς, 29.2

   ὅλως διετέλει κολούων, ὡς μηδὲ τοῖς ὀνόμασι γνησίους, ἀλλ᾽ ὀθνείους καὶ ξένους, ὅτι τῶν Κίμωνος υἱῶν τῷ μὲν ἦν Λακεδαιμόνιος ὄνομα, τῷ δὲ Θεσσαλός, τῷ δ᾽ Ἠλεῖος.

   Γενικά προσπαθούσε με κάθε τρόπο να ταπεινώσει τους γιους του Κίμωνα, γιατί, όπως έλεγε, και τα ονόματά τους ακόμη δείχνουν πως δεν είναι γνήσιοι Αθηναίοι, παρά νόθοι και ξένοι, αφού ο ένας λεγόταν Λακεδαιμόνιος, ο δεύτερος Θεσσαλός και ο τρίτος Ηλείος.

   Μετάφραση (1965): Μιχάλης Οικονόμου @greek-language.gr

   ≈ συνώνυμα: ἀλλότριος

   ≠ αντώνυμα: οἰκεῖος, συγγενής

Πηγές

• ὀθνεῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀθνεῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.