ἐρασιχρήματος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρασιχρήματος	τὸ	ἐρασιχρήματον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐρασιχρημάτου	τοῦ	ἐρασιχρημάτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐρασιχρημάτῳ	τῷ	ἐρασιχρημάτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρασιχρήματον	τὸ	ἐρασιχρήματον
κλητική ὦ!		ἐρασιχρήματε		ἐρασιχρήματον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρασιχρήματοι	τὰ	ἐρασιχρήματᾰ
γενική	τῶν	ἐρασιχρημάτων	τῶν	ἐρασιχρημάτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐρασιχρημάτοις	τοῖς	ἐρασιχρημάτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐρασιχρημάτους	τὰ	ἐρασιχρήματᾰ
κλητική ὦ!		ἐρασιχρήματοι		ἐρασιχρήματᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐρασιχρημάτω	τὼ	ἐρασιχρημάτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐρασιχρημάτοιν	τοῖν	ἐρασιχρημάτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρασιχρήματος < ἐρασι- + -χρήματος. Αναλύεται σε ἐράω + χρῆμα

Επίθετο

ἐρασιχρήματος, -ος, -ον

• φιλοχρήματος, φιλάργυρος

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Ἀπομνημονεύματα, 1, 2.5 @scaife.perseus

  οὐ μὴν οὐδʼ ἐρασιχρημάτους γε τοὺς συνόντας ἐποίει. τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐπιθυμιῶν ἔπαυε, τοὺς δʼ ἑαυτοῦ ἐπιθυμοῦντας οὐκ ἐπράττετο χρήματα.

  ※  4ος/5ος κε αιώνας ⌘ Κύριλλος Α΄ Αλεξανδρείας, In XII Prophetas Commentary amos Book 4 Paragraph 11, (amos.4.11), @scaife.perseus

  ὅτι γὰρ ἐρασιχρήματοί τε καὶ αἰσχροκερδεῖς ἦσαν ἄγαν οἱ γραμματεῖς τε καὶ οἱ Φαρισαῖοι, κατὰ πολλοὺς ἂν εἰδείημεν τρόπους, τοῖς εὐαγγελικοῖς συγγράμμασι τὸν νοῦν ἐπερείδοντες.

  ≈ συνώνυμα: φιλοχρήματος

Συγγενικά

• ἐρασιχρηματία
• → και δείτε τις λέξεις ἔραμαι, ἐράω, ἐραστής, ἔρως και χρῆμα

Πηγές

• ἐρασιχρήματος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.