ἐπιπολασμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐπιπολασμός	οἱ	ἐπιπολασμοί
γενική	τοῦ	ἐπιπολασμοῦ	τῶν	ἐπιπολασμῶν
δοτική	τῷ	ἐπιπολασμῷ	τοῖς	ἐπιπολασμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἐπιπολασμόν	τοὺς	ἐπιπολασμούς
κλητική ὦ!		ἐπιπολασμέ		ἐπιπολασμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐπιπολασμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐπιπολασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπιπολασμός < ἐπιπολάζω < ἐπιπολή < ἐπί + πέλω

Ουσιαστικό

ἐπιπολασμός αρσενικό

1. η παραμονή στην επιφάνεια
2. η επίπλευση
3. η άνοδος στην κορυφή
4. (μεταφορικά) η υπερίσχυση, η επικράτηση
5. (μεταφορικά) η αλαζονεία, η αυθάδεια, η έπαρση

Συνώνυμα

• ἐπιπόλασις