ἀνισεπίπεδος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀνισεπίπεδος	τὸ	ἀνισεπίπεδον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀνισεπιπέδου	τοῦ	ἀνισεπιπέδου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀνισεπιπέδῳ	τῷ	ἀνισεπιπέδῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀνισεπίπεδον	τὸ	ἀνισεπίπεδον
κλητική ὦ!		ἀνισεπίπεδε		ἀνισεπίπεδον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀνισεπίπεδοι	τὰ	ἀνισεπίπεδᾰ
γενική	τῶν	ἀνισεπιπέδων	τῶν	ἀνισεπιπέδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀνισεπιπέδοις	τοῖς	ἀνισεπιπέδοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀνισεπιπέδους	τὰ	ἀνισεπίπεδᾰ
κλητική ὦ!		ἀνισεπίπεδοι		ἀνισεπίπεδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀνισεπιπέδω	τὼ	ἀνισεπιπέδω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀνισεπιπέδοιν	τοῖν	ἀνισεπιπέδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀνισεπίπεδος (ελληνιστική κοινή) < ἀνισ- (αρχαία ελληνική ἄνισος) + αρχαία ελληνική ἐπίπεδος

Επίθετο

ἀνισεπίπεδος, -ος, -ον (χωρίς παραθετικά)

• (ελληνιστική κοινή) που αποτελείται από άνισα (μεταξύ τους) επίπεδα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἄνισος, ἴσος, ἐπίπεδον, πέδον και πούς

Πηγές

• ἀνισεπίπεδος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.