ψυχωφελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ψυχωφελής	η	ψυχωφελής	το	ψυχωφελές
γενική	του	ψυχωφελούς*	της	ψυχωφελούς	του	ψυχωφελούς
αιτιατική	τον	ψυχωφελή	την	ψυχωφελή	το	ψυχωφελές
κλητική		ψυχωφελή(ς)		ψυχωφελής		ψυχωφελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ψυχωφελείς	οι	ψυχωφελείς	τα	ψυχωφελή
γενική	των	ψυχωφελών	των	ψυχωφελών	των	ψυχωφελών
αιτιατική	τους	ψυχωφελείς	τις	ψυχωφελείς	τα	ψυχωφελή
κλητική		ψυχωφελείς		ψυχωφελείς		ψυχωφελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ψυχωφελής < (καθαρεύουσα) (ψυχή) ψυχ- + -ωφελής (< όφελος, με έκταση λόγω της σύνθεσης)

Προφορά

ΔΦΑ : /psi.xo.feˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ψυ‐χω‐φε‐λής

Επίθετο

ψυχωφελής, -ής, -ές

• (λόγιο) που συμβάλλει θετικά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα

  ⮡  ψυχωφελές κείμενο

Συνώνυμα

• ηθικοπλαστικός

Αντώνυμα

• ψυχοφθόρος

Μεταφράσεις

    ψυχωφελής

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)