ψυχίατρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	ψυχίατρος	οι	ψυχίατροι
γενική	του/της του	ψυχιάτρου ψυχίατρου	των	ψυχιάτρων & ψυχίατρων
αιτιατική	τον/την	ψυχίατρο	τους/τις τους	ψυχιάτρους ψυχίατρους
κλητική		ψυχίατρε		ψυχίατροι
Ο δεύτερος τύπος της γενικής ενικού και αιτιατικής πληθυντικού, μόνο για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «βιομήχανος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχίατρος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική psychiatre < psycho (< αρχαία ελληνική ψυχ(ο)-) + ἰατρός. Αναλύεται ψυχ- + ιατρός

Η λέξη μαρτυρείται από το 1874

Προφορά

ΔΦΑ : /psiˈçi.a.tɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ψυ‐χί‐α‐τρος

Ουσιαστικό

ψυχίατρος αρσενικό ή θηλυκό

• (επάγγελμα) ιατρός που έχει ειδικευτεί στην ψυχιατρική και θεραπεύει ψυχικά νοσήματα όπως η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές, οι ψυχώσεις κ.λπ.

Συγγενικές λέξεις

• ψυχιατρείο
• ψυχιατρική
• ψυχιατρικός

Μεταφράσεις

    ψυχίατρος

αγγλικά : psychiatrist (en) γαλλικά : psychiatre (fr) εσπεράντο : psikiatro (eo) ισπανικά : siquiatra (es) πολωνικά : psychiatra (pl) τουρκικά : psikiyatrist (tr), psikiyatr (tr)