χιονόχρως

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χιονόχρως	οἱ/αἱ	χιονόχρωτες
γενική	τοῦ/τῆς	χιονόχρωτος	τῶν	χιονοχρώτων
δοτική	τῷ/τῇ	χιονόχρωτῐ	τοῖς/ταῖς	χιονόχρωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	χιονόχρωτᾰ	τοὺς/τὰς	χιονόχρωτᾰς
κλητική ὦ!		χιονόχρως		χιονόχρωτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χιονόχρωτε
γεν-δοτ	τοῖν		χιονοχρώτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἔρως' όπως «ἔρως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χιονόχρως < χιονό- + χρώς. Αναλύεται σε χιών + χρώς

Ουσιαστικό

χιονόχρως, -ωτος αρσενικό ή θηλυκό, (σε επιθετική λειτουργία)

• (για κύκνο) που έχει δέρμα λευκό σαν χιόνι, χιονόλευκος

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἑλένη, στίχ. 215 (213-216)

  αἰὼν δυσαίων τις | ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε σ᾽ ἐτέκετο ματρόθεν | χιονόχρωι κύκνου πτερῶι | Ζεὺς πρέπων δι᾽ αἰθέρος.

  Αγλύκαντη ζωή από τότε | που σ᾽ έσπειρεν ο Δίας, όταν | σαν κύκνος λευκοφτέρουγος | αστράφτοντας μες στον αιθέρα μπήκε στης μάνας σου τον κόρφο.

  Μετάφραση (2006): Τάσος Ρούσσος, Αθήνα: ΟΕΔΒ @greek‑language.gr

  ≈ συνώνυμα: χιονόχροος, χιονόχρους

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις χιών και χρώς

Πηγές

• χιονόχρως - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χιονόχρως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.