τηλεσκόπιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τηλεσκόπιο	τα	τηλεσκόπια
γενική	του	τηλεσκοπίου & τηλεσκόπιου	των	τηλεσκοπίων
αιτιατική	το	τηλεσκόπιο	τα	τηλεσκόπια
κλητική		τηλεσκόπιο		τηλεσκόπια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τηλεσκόπιο < λόγιο ενδογενές δάνειο: λατινική telescopium^[1] (λέξη που είχε πλαστεί από τον Ιωάννη Δημησιάνο και καθιερώθηκε το 1611, από τον ίδιο το Γαλιλαίο για τη «διόπτρα» του) < τηλεσκόπιον < τηλε- (μακριά) + σκοπέω-ῶ (παρατηρώ) (μαρτυρείται από το 1766)

Τηλεσκόπιο αστεροσκοπείου.

τηλεσκόπιο ουδέτερο

οπτικό όργανο για την παρατήρηση απομακρυσμένων αντικειμένων
※ Ναί· εἶναι τηλεσκόπιο γιὰ τὴ χαρὰ ὁ πόνος· / ἡ δίψα ποῦ καὶ τὸ νερὸ γλυκύτερο τὸ κάνει· / σκάφτει αὐτὸς κ' ὑψόνεται τὸ ρόδο τοῦ λειμῶνος, / καὶ μᾶς χαρίζει τὴ ζωὴ ἀνίσως μᾶς πεθάνῃ. (Αχιλλέας Παράσχος, Εις τον Θεόν)

τηλεσκόπιο