τελωνοσταθμάρχης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τελωνοσταθμάρχης	οι	τελωνοσταθμάρχες
γενική	του	τελωνοσταθμάρχη	των	τελωνοσταθμαρχών
αιτιατική	τον	τελωνοσταθμάρχη	τους	τελωνοσταθμάρχες
κλητική		τελωνοσταθμάρχη		τελωνοσταθμάρχες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τελωνοσταθμάρχης < τελων(είο) + -ο- + σταθμάρχης

Προφορά

ΔΦΑ : /te.lo.no.staθˈmaɾ.çis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τε‐λω‐νο‐σταθ‐μάρ‐χης

Ουσιαστικό

τελωνοσταθμάρχης αρσενικό

• (παρωχημένο, επάγγελμα) ο προϊστάμενος ενός τελωνειακού σταθμού

  ※  Στα Βατερά έμεναν 25 οικογένειες, υπήρχε τελωνοσταθμάρχης και λειτουργούσαν ένα αγγειοπλαστείο, δυο καφενεία, τέσσερα κεραμοποιεία, και ένα πτηνοτροφείο-χοιροτροφείο.

  Η Βρίσα τη δεκαετία του 1930, vatera.gr

Μεταφράσεις

    τελωνοσταθμάρχης

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• τελωνοσταθμάρχης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)