στιχοπλόκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	στιχοπλόκος	οι	στιχοπλόκοι
γενική	του/της	στιχοπλόκου	των	στιχοπλόκων
αιτιατική	τον/τη	στιχοπλόκο	τους/τις	στιχοπλόκους
κλητική		στιχοπλόκε		στιχοπλόκοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στιχοπλόκος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική στιχοπλόκος < αρχαία ελληνική στίχ(ος) + -ο- + -πλόκος (πλέκω) κατά το δολοπλόκος

Προφορά

ΔΦΑ : /sti.xoˈplo.kos/

Ουσιαστικό

στιχοπλόκος αρσενικό ή θηλυκό

1. στιχουργός, στιχοποιός
2. (μειωτικό, ειρωνικό) χαρακτηρισμός ατάλαντου και ανέμπνευστου στιχουργού

Συνώνυμα

• ριμαδόρος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στίχος και πλέκω

Μεταφράσεις

    στιχοπλόκος

αγγλικά : rhymer (en), poetaster (en) γερμανικά : Dichterling (de)