στέρφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	στέρφος	η	στέρφα	το	στέρφο
γενική	του	στέρφου	της	στέρφας	του	στέρφου
αιτιατική	τον	στέρφο	τη	στέρφα	το	στέρφο
κλητική		στέρφε		στέρφα		στέρφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	στέρφοι	οι	στέρφες	τα	στέρφα
γενική	των	στέρφων	των	στέρφων	των	στέρφων
αιτιατική	τους	στέρφους	τις	στέρφες	τα	στέρφα
κλητική		στέρφοι		στέρφες		στέρφα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

στέρφος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική στέριφος με συγκοπή του άτονου φθόγγου -[i]- < αναγωγή στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ster-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsteɾ.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στέρ‐φος

Επίθετο

στέρφος, -α, -ο

• (λαϊκότροπο, λογοτεχνικό)
  1. στείρος (που δε μπορεί να γεννήσει παιδιά)
  2. άγονος

     ↪ στέρφα γη

Παράγωγα

παράγωγα & σύνθετα

• αστέρφευτος
• άστερφτος
• παλιοστέρφα
• στερφεύω
• στέρφικος
• στερφογάλαρα (ουδέτερο πληθυντικός)
• στερφοβότανο
• στερφόγιδα
• στερφοκρίαρο
• στερφομούλαρο
• στερφοπράτισσα
• στερφώνω

• στερφ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

Μεταφράσεις

    στέρφος

→ δείτε τις λέξεις στείρος και άγονος