σησαμοῦς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σησαμοῦς	οἱ	σησαμοῦντες
γενική	τοῦ	σησαμοῦντος	τῶν	σησαμούντων
δοτική	τῷ	σησαμοῦντῐ	τοῖς	σησαμοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	σησαμοῦντᾰ	τοὺς	σησαμοῦντᾰς
κλητική ὦ!		σησαμοῦς		σησαμοῦντες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σησαμοῦντε
γεν-δοτ	τοῖν		σησαμούντοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πλακοῦς' όπως «πλακοῦς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σησαμοῦς < ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου σησαμόεις

Ουσιαστικό

σησαμοῦς, -οῦντος αρσενικό

• (γαστρονομία, γλυκό) είδος γλυκού με μέλι και σουσάμι

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς, στίχ. 1092

  ἄμυλοι πλακοῦντες σησαμοῦντες ἴτρια,

  ※  ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Σ

  σησαμοῦς: πέμμα ἐκ μέλιτος καὶ σησάμης

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σήσαμον και σήσαμος

Πηγές

• σησαμοῦς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.