πυρολάτρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πυρολάτρης	οι	πυρολάτρες
γενική	του	πυρολάτρη	των	πυρολατρών
αιτιατική	τον	πυρολάτρη	τους	πυρολάτρες
κλητική		πυρολάτρη		πυρολάτρες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρολάτρης < λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική pyrolater ή λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική pyrolâtre < αρχαία ελληνική πῦρ + λάτρης

μαρτυρείται από το πρώτο μισό του 19ου αι., από τον Δημήτριο Γαλανό (1760-1833), στον λόγιο τύπο πληθυντικού αριθμού πυρολάτραι.

Ουσιαστικό

πυρολάτρης αρσενικό (θηλυκό: πυρολάτρισσα και λόγιο πυρολάτρις)

1. (γενικότερα) αυτός που θεωρεί τη φωτιά θεϊκή δύναμη και τη λατρεύει
2. (ειδικότερα) οπαδός της θρησκείας του ζωροαστρισμού

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πυρολατρία, πυρ και λατρεύω

Μεταφράσεις

    πυρολάτρης

αγγλικά : pyrolater (en) γαλλικά : pyrolâtre (fr)

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.