πρωτεϊκός
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασίαΕτυμολογία
επεξεργασία- πρωτεϊκός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική protéique < νεολατινικά Proteus[1] < αρχαία ελληνική Πρωτεύς (Πρωτέας, δαίμονας της θάλασσας της ελληνικής μυθολογίας, ο οποίος είχε την ικανότητα να αλλάζει μορφή) + -ικός[2]
Προφορά
επεξεργασία- ΔΦΑ : /pɾo.te.iˈkos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πρω‐τε‐ϊ‐κός
Επίθετο
επεξεργασίαπρωτεϊκός -ή -ό
- ευμετάβλητος, ευαλλοίωτος, ασταθής (ως προς τη διάθεση, την ιδιοσυγκρασία)
Μεταφράσεις
επεξεργασίαΑναφορές
επεξεργασία- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ πρωτεϊκός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας