προμήτωρ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προμήτωρ	οι	προμήτορες
γενική	της	προμήτορος	των	προμητόρων
αιτιατική	την	προμήτορα	τις	προμήτορες
κλητική		προμήτορ		προμήτορες
Κατηγορία όπως «βασιλομήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προμήτωρ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προμήτωρ

Ουσιαστικό

προμήτωρ θηλυκό

• (απαρχαιωμένο) η ιδρύτρια ενός γένους, γενάρχης, ως αναφορά σε παλιότερους όρους

  → χρειάζεται παράθεμα

Μεταφράσεις

για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το θηλυκό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε γενάρχης

    γενάρχης (θηλυκό)

Πηγές

• προμήτωρ — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προμήτωρ	αἱ	προμήτορες
γενική	τῆς	προμήτορος	τῶν	προμητόρων
δοτική	τῇ	προμήτορῐ	ταῖς	προμήτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	προμήτορᾰ	τὰς	προμήτορᾰς
κλητική ὦ!		προμῆτορ		προμήτορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		προμήτορε
γεν-δοτ	τοῖν		προμητόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προμήτωρ < προ- + -μήτωρ. Κατά το προπάτωρ

Ουσιαστικό

προμήτωρ, -ορος θηλυκό

1. η ιδρύτρια ενός γένους, γενάρχης
2. (ως αρσενικό) ο εκ μητρός παππούς (στον Ησύχιο)

   <προμήτωρ> πατὴρ μητρός ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Π

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : προμάτωρ

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πρό και μήτηρ

Πηγές

• προμήτωρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προμήτωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.