παραχάραγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	παραχάραγμα	τα	παραχαράγματα
γενική	του	παραχαράγματος	των	παραχαραγμάτων
αιτιατική	το	παραχάραγμα	τα	παραχαράγματα
κλητική		παραχάραγμα		παραχαράγματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραχάραγμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παραχάραγμα < αρχαία ελληνική παραχαράσσω. Μορφολογικά αναλύεται σε παρα- + χάραγμα.

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾaˈxa.ɾaɣ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρα‐χά‐ραγ‐μα

παλιότερος συλλαβισμός : πα‐ρα‐χά‐ρα‐γμα

Ουσιαστικό

παραχάραγμα ουδέτερο

• το αποτέλεσμα του παραχαράσσω

  άλλες μορφές: παραχάραξη

Μεταφράσεις

    παραχάραγμα

→ δείτε τη λέξη παραχάραξη

Πηγές

• παραχάραγμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• παραχάραγμα - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παραχάραγμᾰ	τὰ	παραχαράγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	παραχαράγμᾰτος	τῶν	παραχαραγμᾰ́των
δοτική	τῷ	παραχαράγμᾰτῐ	τοῖς	παραχαράγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	παραχάραγμᾰ	τὰ	παραχαράγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		παραχάραγμᾰ		παραχαράγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παραχαράγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		παραχαραγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• παραχάραγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.