ομοταγής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ομοταγής	η	ομοταγής	το	ομοταγές
γενική	του	ομοταγούς*	της	ομοταγούς	του	ομοταγούς
αιτιατική	τον	ομοταγή	την	ομοταγή	το	ομοταγές
κλητική		ομοταγή(ς)		ομοταγής		ομοταγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ομοταγείς	οι	ομοταγείς	τα	ομοταγή
γενική	των	ομοταγών	των	ομοταγών	των	ομοταγών
αιτιατική	τους	ομοταγείς	τις	ομοταγείς	τα	ομοταγή
κλητική		ομοταγείς		ομοταγείς		ομοταγή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ομοταγής < ελληνιστική κοινή ὁμοταγής < αρχαία ελληνική ὁμοῦ + τάσσω

Επίθετο

ομοταγής, -ή, -ές

1. (λόγιο) που έχει ταχθεί στην ίδια κατηγορία, τάξη, σειρά κ.λπ. με κάποιον άλλο
2. (γραμματική) που συντάσσεται παρόμοια με άλλο

Μεταφράσεις

    ομοταγής