οδοντικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	οδοντικός	οδοντική	οδοντικό
γενική	οδοντικού	οδοντικής	οδοντικού
αιτιατική	οδοντικό	οδοντική	οδοντικό
κλητική	οδοντικέ	οδοντική	οδοντικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	οδοντικοί	οδοντικές	οδοντικά
γενική	οδοντικών	οδοντικών	οδοντικών
αιτιατική	οδοντικούς	οδοντικές	οδοντικά
κλητική	οδοντικοί	οδοντικές	οδοντικά

Ετυμολογία

οδοντικός < αρχαία ελληνική ὀδούς, γενική: ὀδόντος

Προφορά

ΔΦΑ : /o.ðon.diˈkos/

Επίθετο

οδοντικός

1. που ανήκει ή αναφέρεται στα δόντια

   οδοντικό νήμα

2. (γλωσσολογία) το σύμφωνο που παράγεται με την επαφή της γλώσσας πάνω στα δόντια

   τα οδοντικά σύμφωνα αποβάλλονται πριν το σίγμα

   τα οδοντικά σύμφωνα είναι τα τ, δ, θ και ντ

Συγγενικές λέξεις

• οδοντιατρικός

Μεταφράσεις

    αναφερόμενος στα δόντια

αγγλικά : dental (en) γαλλικά : dentaire (fr) γερμανικά : dental (de) εσπεράντο : denta (eo)

    γλωσσολογία

αγγλικά : dental (en) γαλλικά : dental (fr) γερμανικά : dental (de) εσπεράντο : denta (eo) (1)