ξεφτίλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ξεφτίλα	οι	ξεφτίλες
γενική	της	ξεφτίλας		—
αιτιατική	την	ξεφτίλα	τις	ξεφτίλες
κλητική		ξεφτίλα		ξεφτίλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεφτίλα < ξεφτιλίζω < εξευτελίζω

Ουσιαστικό

ξεφτίλα θηλυκό, ή ξευτίλα (λαϊκό)

1. αυτό που παθαίνει κανείς όταν ξεφτιλίζεται, εξευτελίζεται· η ολοκληρωτική απώλεια του κύρους, της αξιοπρέπειας, ο εξευτελισμός

   Η ομάδα του έχασε με 7-0· τι ξεφτίλα!

2. αυτός που έχει υποστεί εξευτελισμό, ο εξευτελισμένος, ο ξεφτίλας, ο τιποτένιος

   Ο άνθρωπος είναι ξεφτίλα.

Μεταφράσεις

    ξεφτίλα

αγγλικά : coat of tar and feathers (en), black eye (en) γαλλικά : humiliation (fr), camouflet (fr), vexation (fr)