ξεμαλλιάρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ξεμαλλιάρης	η	ξεμαλλιάρα	το	ξεμαλλιάρικο
γενική	του	ξεμαλλιάρη	της	ξεμαλλιάρας	του	ξεμαλλιάρικου
αιτιατική	τον	ξεμαλλιάρη	την	ξεμαλλιάρα	το	ξεμαλλιάρικο
κλητική		ξεμαλλιάρη		ξεμαλλιάρα		ξεμαλλιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ξεμαλλιάρηδες	οι	ξεμαλλιάρες	τα	ξεμαλλιάρικα
γενική	των	ξεμαλλιάρηδων		—	των	ξεμαλλιάρικων
αιτιατική	τους	ξεμαλλιάρηδες	τις	ξεμαλλιάρες	τα	ξεμαλλιάρικα
κλητική		ξεμαλλιάρηδες		ξεμαλλιάρες		ξεμαλλιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ξεμαλλιάρης < ξεμαλλιάζω

Επίθετο

ξεμαλλιάρης

• (λαϊκότροπο) ο αναμαλλιασμένος, ο ξεμαλλιασμένος

  ※  Ὁ κοπετὸς κι' ὁ μόχθος τοὺς ἔγινε συνήθεια,

  παχαίνουν κοιλιόδουλοι,

  καὶ σέρνουν ξεμαλλιάρα στοὺς δρόμους τὴν Ἀλήθεια

  ρακένδυτοι Μπερτόδουλοι.

  (Γεώργιος Σουρής, Ο Φασουλής φιλόσοφος, Μέρος Δ', τέλος 19ου - αρχές 20 αιώνα)

Μεταφράσεις

    ξεμαλλιάρης