μυρεψός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μυρεψός	οι	μυρεψοί
γενική	του	μυρεψού	των	μυρεψών
αιτιατική	τον	μυρεψό	τους	μυρεψούς
κλητική		μυρεψέ		μυρεψοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυρεψός < αρχαία ελληνική μυρεψός

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.reˈpsos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μυ‐ρε‐ψός

Ουσιαστικό

μυρεψός αρσενικό

1. (αρχαιοπρεπές, επάγγελμα) μυροπώλης, αρωματοποιός
2. ο υπεύθυνος παρασκευής του αγίου μύρου στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως

Δείτε επίσης

• μυρεψός στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    ο υπεύθυνος παρασκευής του αγίου μύρου

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μυρεψός	οἱ	μυρεψοί
γενική	τοῦ	μυρεψοῦ	τῶν	μυρεψῶν
δοτική	τῷ	μυρεψῷ	τοῖς	μυρεψοῖς
αιτιατική	τὸν	μυρεψόν	τοὺς	μυρεψούς
κλητική ὦ!		μυρεψέ		μυρεψοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυρεψώ
γεν-δοτ	τοῖν		μυρεψοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυρεψός < μύρον + ἕψω + -ός

Ουσιαστικό

μυρεψός αρσενικό

• (επάγγελμα) ο αρωματοποιός

Πηγές

• μυρεψός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μυρεψός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.