μπαξεβάνης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπαξεβάνης	οι	μπαξεβάνηδες
γενική	του	μπαξεβάνη	των	μπαξεβάνηδων
αιτιατική	τον	μπαξεβάνη	τους	μπαξεβάνηδες
κλητική		μπαξεβάνη		μπαξεβάνηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπαξεβάνης < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική ? (τουρκική bahçıvan) με αποβολή του [t] από το [t͡s] και τροπή [xs] > [ks] + -ης < περσική باغبان (bāġçabān). Συγκρίνετε με το μπαχτσεβάνης.

Προφορά

ΔΦΑ : /ba.kseˈva.nis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μπα‐ξε‐βά‐νης

Ουσιαστικό

μπαξεβάνης αρσενικό

• (λαϊκότροπο, επάγγελμα) κηπουρός

  ※  Χειμώνα, καλοκαίρι, ζούσε όξω. Φύλακας, πιο πολύ παρά μπαξεβάνης, ο μπαμπάς της· η καλύβα του, το χαμόσπιτό του, πλάγι στο ξοχικό που νοίκιαζε ο Γιώργος· η καλύβα στον οξώτοιχο κολλητά· το σπίτι του Γιώργου, μέσα στη μέση του ποστατικού· πεντέξι βήματα για να πας από το ένα στο άλλο. (Γιάννης Ψυχάρης, Το ταχυδρομικό δελτάριο, Στον ίσκιο του πλατάνου, 1911)

Άλλες μορφές

• μπαχτσεβάνης

Συνώνυμα

• περιβολάρης

Συγγενικά

• μπαξές και μπαχτσές
• Μπαξεβάνης ή Βαξεβάνης (ως επώνυμο)