μπαλτάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπαλτάς	οι	μπαλτάδες
γενική	του	μπαλτά	των	μπαλτάδων
αιτιατική	τον	μπαλτά	τους	μπαλτάδες
κλητική		μπαλτά		μπαλτάδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μπαλτάς

Ετυμολογία

μπαλτάς < (άμεσο δάνειο) τουρκική balta + -ς < παλαιά τουρκική baltu < πρωτοτουρκική *baltu (τσεκούρι)

Προφορά

ΔΦΑ : /balˈtas/

Ουσιαστικό

μπαλτάς αρσενικό

1. είδος τσεκουριού (ή μαχαιριού κατά άλλους) που χρησιμοποιείται κυρίως στον τεμαχισμό κρεάτων
2. (δημοτική) το τσεκούρι

   ※  […] ο ξυλοκόπος ήταν Κούρδος. Γι' αυτό και η Λωξάντρα φώναξε τους «Κιούρτηδες» να κόψουν τα ξύλα της […] και έφτασαν οι Κούρδοι […] με αστραφτερούς μπαλτάδες ακονισμένους καλά, να κόψουνε τα ξύλα

   Μαρία Ιορδανίδου, Λωξάντρα. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας, ³⁰1990, ISBN 960-05-0138-6), σ. 41.

Άλλες μορφές

• μπαλντάς

Συγγενικά

• μπαλταδάκι
• μπαλταδιά
• μπαλτατζής

Μεταφράσεις

    μπαλτάς

αγγλικά : cleaver (en), chopper (en) γαλλικά : couperet (fr) πολωνικά : tasak (pl) τουρκικά : satır (tr)