μαργράβος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μαργράβος	οι	μαργράβοι
γενική	του	μαργράβου	των	μαργράβων
αιτιατική	τον	μαργράβο	τους	μαργράβους
κλητική		μαργράβε		μαργράβοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαργράβος < (άμεσο δάνειο) γερμανική Markgraf (Mark + Graf) ελληνοποιημένη μορφή, μάλλον μέσω της γαλλικής margrave· κυριολεκτικά: ο κόμης των συνόρων • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

μαργράβος αρσενικό

• (ιστορία) γερμανικός τίτλος ευγενείας για άρχοντες-φύλακες παραμεθόριων επαρχιών της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους, ισοδύναμος του γαλλικού τίτλου του μαρκησίου και με ανάλογη θέση με τους ακρίτες του Βυζαντίου

Συγγενικά

• μαργραβάτο

Δείτε επίσης

• βουργράβος
• λανδγράβος

• μαργράβος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    μαργράβος

αγγλικά : margrave (en) βουλγαρικά : маркграф (bg) γαλλικά : margrave (fr) γερμανικά : Markgraf (de) ισπανικά : margrave (es) ιταλικά : margravio (it)

Πηγές

• Επίτομον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν (1935). Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Ελευθερουδάκη, σελ. 1938.