λῆμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λῆμᾰ	τὰ	λήμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	λήμᾰτος	τῶν	λημᾰ́των
δοτική	τῷ	λήμᾰτῐ	τοῖς	λήμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	λῆμᾰ	τὰ	λήμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		λῆμᾰ		λήμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λήμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		λημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτῆμα' όπως «κτῆμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λῆμα < λάω / λῶ

Ουσιαστικό

λῆμα, -ατος ουδέτερο

1. θέληση, επιθυμία, απόφαση
2. καλή διάθεση, αποφασιστικότητα, θάρρος
3. κακή διάθεση, αλαζονεία, θράσος

Πηγές

• λῆμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λῆμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.