λακκόπρωκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	λακκόπρωκτος	τὸ	λακκόπρωκτον
γενική	τοῦ/τῆς	λακκοπρώκτου	τοῦ	λακκοπρώκτου
δοτική	τῷ/τῇ	λακκοπρώκτῳ	τῷ	λακκοπρώκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	λακκόπρωκτον	τὸ	λακκόπρωκτον
κλητική ὦ!		λακκόπρωκτε		λακκόπρωκτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	λακκόπρωκτοι	τὰ	λακκόπρωκτᾰ
γενική	τῶν	λακκοπρώκτων	τῶν	λακκοπρώκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	λακκοπρώκτοις	τοῖς	λακκοπρώκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	λακκοπρώκτους	τὰ	λακκόπρωκτᾰ
κλητική ὦ!		λακκόπρωκτοι		λακκόπρωκτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	λακκοπρώκτω	τὼ	λακκοπρώκτω
γεν-δοτ	τοῖν	λακκοπρώκτοιν	τοῖν	λακκοπρώκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λακκόπρωκτος < λάκκο(ς) (τρύπα) + πρωκτ(ός) + -ος

Και ουσιαστικοποιημένο.

Επίθετο

λακκόπρωκτος, -ος, -ον

• (υβριστικό) που ο πρωκτός είναι χαλαρός, ανοιχτός

Ουσιαστικό

λακκόπρωκτος αρσενικό

• (υβριστικό) ουσιαστικοποιημένο

  ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Νεφέλαι, 1330 Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

  στρεψιαδησ ὦ λακκόπρωκτε. φειδιππιδης πάττε πολλοῖς τοῖς ῥόδοις.

  στρεψιαδησ [βρε] ξεπατωμένε. στρεψιαδησ Ραίνε με με ρόδα.

  ≈ συνώνυμα: εὐρύπρωκτος

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, ιε (15.40@perseus.tufts.edu αναφορά σε παράθεμα

  καὶ Κηφισόδωρος ἐν Τροφωνίῳ 'I 800 K': […] ὦ λακκόπρωκτε, βάκχαριν τοῖς σοῖς ποσὶν / ἐγὼ πρίωμαι; λαικάσομἄρα βάκχαριν;

  → λείπει η μετάφραση

  Απόδοση στα αγγλικά: "Fuck" exclaims the slave in a disgusted aside. "Get baccharis for your feet? Why not just say eat me prick?" (Andrew Scholtz, Perfume from Peron's: The Politics of Pedicure in Anaxandrides Fragment 41 Kassel—Austin', Illinois Classical Studies, Vol. 21 (1996), pp. 69-86 [1]

Πηγές

• λακκόπρωκτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.