κυβίστηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κυβίστηση	οι	κυβιστήσεις
γενική	της	κυβίστησης*	των	κυβιστήσεων
αιτιατική	την	κυβίστηση	τις	κυβιστήσεις
κλητική		κυβίστηση		κυβιστήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κυβιστήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυβίστηση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κυβίστησις < κυβιστάω / κυβιστῶ (πέφτω με το κεφάλι, γυρίζω τούμπα) < κύμβη (στη σημασία: κεφαλή)

• Δε φαίνεται να σχετίζεται με το κύβος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈvi.sti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κυ‐βί‐στη‐σις

Ουσιαστικό

κυβίστηση θηλυκό

• (αθλητισμός, γυμναστική)
  1. τούμπα με στήριξη του κορμού στα χέρια, και στη συνέχεια, επαναφορά σε όρθια στάση στα πόδια, η κωλοτούμπα
  2. η άσκηση πάνω σε δοκό ή στο μονόζυγο

Άλλες μορφές

• κυβίστημα

Συγγενικά

• ανακυβίστηση
• χειροκυβίστηση

Δείτε επίσης

• κωλοτούμπα
• τούμπα (κυριολεκτικά ή μεταφορικά)

• κυβίστηση στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κυβίστηση

αγγλικά : somersault (en) γαλλικά : roulade (fr)

Πηγές

• κυβίστηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)