κραυγή
Ελληνικά (el)Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κραυγή | οι | κραυγές |
| γενική | της | κραυγής | των | κραυγών |
| αιτιατική | την | κραυγή | τις | κραυγές |
| κλητική | κραυγή | κραυγές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- κραυγή < αρχαία ελληνική κραυγή[1]
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /kɾaˈvʝi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κραυ‐γή
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
κραυγή θηλυκό
- πολύ δυνατή άναρθρη φωνή, συχνά λόγω έντονων συναισθημάτων
- κραυγή τρόμου - κραυγή πόνου
- φωνή ορισμένων ζώων
Επεξεργασία
Δείτε επίσηςΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
κραυγή
|
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ «κραυγή» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.