κραυγή
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κραυγή | οι | κραυγές |
| γενική | της | κραυγής | των | κραυγών |
| αιτιατική | την | κραυγή | τις | κραυγές |
| κλητική | κραυγή | κραυγές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- κραυγή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κραυγή[1]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /kɾaˈvʝi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κραυ‐γή
Ουσιαστικό
επεξεργασία
κραυγή θηλυκό
- πολύ δυνατή άναρθρη φωνή, συχνά λόγω έντονων συναισθημάτων
- κραυγή τρόμου - κραυγή πόνου
- φωνή ορισμένων ζώων
Συγγενικά
επεξεργασίαΔείτε επίσης
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
κραυγή
|
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ κραυγή - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | κραυγή | αἱ | κραυγαί |
| γενική | τῆς | κραυγῆς | τῶν | κραυγῶν |
| δοτική | τῇ | κραυγῇ | ταῖς | κραυγαῖς |
| αιτιατική | τὴν | κραυγήν | τὰς | κραυγᾱ́ς |
| κλητική ὦ! | κραυγή | κραυγαί | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κραυγᾱ́ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | κραυγαῖν | ||
| 1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Πηγές
επεξεργασία
- κραυγή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- κραυγή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.