καταμόναχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καταμόναχος	η	καταμόναχη	το	καταμόναχο
γενική	του	καταμόναχου	της	καταμόναχης	του	καταμόναχου
αιτιατική	τον	καταμόναχο	την	καταμόναχη	το	καταμόναχο
κλητική		καταμόναχε		καταμόναχη		καταμόναχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καταμόναχοι	οι	καταμόναχες	τα	καταμόναχα
γενική	των	καταμόναχων	των	καταμόναχων	των	καταμόναχων
αιτιατική	τους	καταμόναχους	τις	καταμόναχες	τα	καταμόναχα
κλητική		καταμόναχοι		καταμόναχες		καταμόναχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καταμόναχος < κατα- + μοναχός

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.taˈmo.na.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τα‐μό‐να‐χος

Επίθετο

καταμόναχος, -η, -ο (χωρίς παραθετικά)

• (επιτατικό επίθετο) εντελώς μόνος

  ※  Σαν πέθανε η γυναίκα του έμεινε καταμόναχος. (Ηλίας Βενέζης Θεώνιχος και Μνησαρέτη [διήγημα])

  ≈ συνώνυμα: κατάμονος, ολομόναχος

Συγγενικά

• καταμόνας, κατά μόνας
• κατάμονος

Μεταφράσεις

    καταμόναχος

→ δείτε τη λέξη ολομόναχος

Πηγές

• καταμόναχος - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)