καταβόθρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταβόθρα	οι	καταβόθρες
γενική	της	καταβόθρας	των	καταβοθρών
αιτιατική	την	καταβόθρα	τις	καταβόθρες
κλητική		καταβόθρα		καταβόθρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταβόθρα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καταβόθρα < ελληνιστική κοινή καταβοθρ(εύω) + -α

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.taˈvo.θɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τα‐βό‐θρα

Ουσιαστικό

καταβόθρα θηλυκό

1. (γεωλογία) υπόγειος φυσικός αγωγός στον οποίο διοχετεύονται νερά από λίμνες ή ποτάμια προς τη θάλασσα ή σε άλλο σημείο της γης όπου αναβλύζουν
2. (μεταφορικά)
   1. (μειωτικό) άνθρωπος που ξοδεύει πολλά χρήματα, σπάταλος
   2. αντικείμενο το οποίο απαιτεί μεγάλη ποσότητα χρημάτων για να λειτουργήσει σωστά

Συγγενικά

• Καταβόθρα (τοπωνύμιο)

Δείτε επίσης

• καταβόθρα στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    καταβόθρα

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καταβόθρα < κατα- + βόθρος

Ουσιαστικό

καταβόθρα θηλυκό

• (γεωλογία) βάραθρο, γκρεμός

Πηγές

• καταβόθρα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].