κίχλη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κίχλη	οι	κίχλες
γενική	της	κίχλης	των	κιχλών
αιτιατική	την	κίχλη	τις	κίχλες
κλητική		κίχλη		κίχλες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Το κελάηδημα μιας κλίχλης (Turdus philomelios)

Ετυμολογία

κίχλη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κλίχλη

Ουσιαστικό

κίχλη θηλυκό

1. (πτηνό) η τσίχλα
2. (με κεφαλαίο) Κίχλη: ονομασία ποιητικής συλλογής του Γιώργου Σεφέρη

Δείτε επίσης

• Τσίχλα στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κίχλη

αγγλικά : thrush (en) λατινικά : turdus (la)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κίχλη	αἱ	κίχλαι
γενική	τῆς	κίχλης	τῶν	κιχλῶν
δοτική	τῇ	κίχλῃ	ταῖς	κίχλαις
αιτιατική	τὴν	κίχλην	τὰς	κίχλᾱς
κλητική ὦ!		κίχλη		κίχλαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κίχλᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κίχλαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κίχλη < → λείπει η ετυμολογία (ίσως προελληνική λέξη)

Ουσιαστικό

κίχλη θηλυκό (ῐ φύσει )

1. (πτηνό) η τσίχλα
2. (ιχθυολογία) γύλος

   → δείτε  λατινικά: labrus ^(la)

Σημειώσεις

• Ο Αριστοτέλης διακρίνει τρία είδη κίχλης: ἰξοβόρος, τριχάς και ἰλιάς

Πηγές

• κίχλη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κίχλη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.