ισόμορφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ισόμορφος	η	ισόμορφη	το	ισόμορφο
γενική	του	ισόμορφου	της	ισόμορφης	του	ισόμορφου
αιτιατική	τον	ισόμορφο	την	ισόμορφη	το	ισόμορφο
κλητική		ισόμορφε		ισόμορφη		ισόμορφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ισόμορφοι	οι	ισόμορφες	τα	ισόμορφα
γενική	των	ισόμορφων	των	ισόμορφων	των	ισόμορφων
αιτιατική	τους	ισόμορφους	τις	ισόμορφες	τα	ισόμορφα
κλητική		ισόμορφοι		ισόμορφες		ισόμορφα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ισόμορφος < ισό- + -μορφος (μορφή)

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈso.moɾ.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐σό‐μορ‐φος

Επίθετο

ισόμορφος, -η, -ο

1. που έχει την ίδια ή παρόμοια δομή ή διαμόρφωση με κάποιον ή κάτι άλλο
2. (σπάνιο) ομοιόμορφος

Άλλες μορφές

• ισομορφικός

Συγγενικά

• ισομορφία
• ισομορφικός
• ισομορφισμός

→ και δείτε τις λέξεις ίσος και μορφή

Μεταφράσεις

    ισόμορφος

αγγλικά : isomorphic (en), isomorph (en)

Πηγές

• ισομορφία, ισόμορφος - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 
• ἰσόμορφος - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .