εξιλασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εξιλασμός	οι	εξιλασμοί
γενική	του	εξιλασμού	των	εξιλασμών
αιτιατική	τον	εξιλασμό	τους	εξιλασμούς
κλητική		εξιλασμέ		εξιλασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξιλασμός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐξιλασμός < αρχαία ελληνική ἐξιλάσκομαι. Συγχρονικά αναλύεται σε εξ- + ιλασμός. → δείτε τη λέξη ιλαρός

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ksi.laˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξι‐λα‐σμός

παλιότερος συλλαβισμός : εξ‐ι‐λα‐σμός

Ουσιαστικό

εξιλασμός αρσενικό

1. η συγκράτηση της οργής κάποιου και συνακόλουθη καταπράυνσή του

   ≈ συνώνυμα: εξευμενισμός

2. η απόσπαση συγγνώμη]ς με την άμβλυνση του θυμού κάποιου

   ≈ συνώνυμα: συγχώρεση

Συνώνυμα

• ιλασμός
• εξιλέωση

Εκφράσεις

• ημέρα εξιλασμού (ιουδαϊσμός, Yom Kippur)

Συγγενικά

• εξιλαστήριος
• εξιλέωση
• εξιλεώνω
• εξιλεωτικός
• ιλασμός

→ και δείτε τη λέξη ιλαρός

Μεταφράσεις

    εξιλασμός

→ δείτε τη λέξη εξιλέωση

Πηγές

• εξιλασμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• εξιλασμός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.