συγχώρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγχώρεση	οι	συγχωρέσεις
γενική	της	συγχώρεσης*	των	συγχωρέσεων
αιτιατική	τη	συγχώρεση	τις	συγχωρέσεις
κλητική		συγχώρεση		συγχωρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συγχωρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγχώρεση < ελληνιστική κοινή συγχώρησις < αρχαία ελληνική συγχωρέω / συγχωρῶ < σύν + χωρέω

Ουσιαστικό

συγχώρεση θηλυκό

• (προφορικό) άλλη μορφή του συγχώρηση

Μεταφράσεις

    συγχώρεση

→ δείτε τη λέξη συγχώρηση