ἐξιλασμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἐξιλασμός	οἱ	ἐξιλασμοί
γενική	τοῦ	ἐξιλασμοῦ	τῶν	ἐξιλασμῶν
δοτική	τῷ	ἐξιλασμῷ	τοῖς	ἐξιλασμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἐξιλασμόν	τοὺς	ἐξιλασμούς
κλητική ὦ!		ἐξιλασμέ		ἐξιλασμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐξιλασμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἐξιλασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξιλασμός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐξιλάσκομαι < ἐξ- + ἱλάσκομαι → δείτε τη λέξη ἵλαος.

Ουσιαστικό

ἐξιλασμός, -ού αρσενικό

• συνώνυμο του ἐξίλασις & του ἐξιλέωμα : ο εξιλασμός

Εκφράσεις

• ἡμέρα ἐξιλασμοῦ

Συγγενικά

• ἐξίλασμα
• ἱλασμός

→ και δείτε τις λέξεις ἐξιλάσκομαι, ἱλάσκομαι και ἵλαος

Πηγές

• ἐξιλασμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.