εκπνέω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

• εκπνέω < αρχαία ελληνική ἐκπνέω < ἐκ + πνέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pnew- (πνέω, αναπνέω) (2. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική expirer)

Ρήμα

εκπνέω

1. (μεταβατικό) βγάζω έξω από τα αναπνευστικά μου όργανα (τους πνεύμονες) αέρα ή αέριο που έχω εισπνεύσει

   εισπνέομε οξυγόνο και εκπνέομε διοξείδιο του άνθρακα

   • (αμετάβατο) βγάζω έξω από τα αναπνευστικά μου όργανα (τους πνεύμονες) αέρα που έχω εισπνεύσει

     κατά τη διάρκεια της άσκησης να εισπνέετε από τη μύτη και να εκπνέετε από το στόμα

   ≠ αντώνυμα: εισπνέω

2. (μεταφορικά) ξεψυχώ, πεθαίνω, αφήνω την τελευταία πνοή (Χρησιμοποιείται κυρίως για πρόσωπα και σε συντελεσμένο χρόνο)

   ο τραυματίας εξέπνευσε τις πρώτες πρωινές ώρες

3. (κατ’ επέκταση) τελειώνω, λήγω

   λίγο πριν πριν εκπνεύσει η προθεσμία

Συγγενικά

• εκπνευστικός
• εκπνοή
• → δείτε τις λέξεις εκ και πνέω

Δείτε επίσης

• αναπνέω

Μεταφράσεις

    εκπνέω

αγγλικά : exhale (en), breathe out (en) γαλλικά : expirer (fr) γερμανικά : ausatmen (de)

    τελειώνω, λήγω

→ δείτε τις λέξεις τελειώνω και λήγω