δυσαρεστημένος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	δυσαρεστημένος	δυσαρεστημένη	δυσαρεστημένο
γενική	δυσαρεστημένου	δυσαρεστημένης	δυσαρεστημένου
αιτιατική	δυσαρεστημένο	δυσαρεστημένη	δυσαρεστημένο
κλητική	δυσαρεστημένε	δυσαρεστημένη	δυσαρεστημένο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	δυσαρεστημένοι	δυσαρεστημένες	δυσαρεστημένα
γενική	δυσαρεστημένων	δυσαρεστημένων	δυσαρεστημένων
αιτιατική	δυσαρεστημένους	δυσαρεστημένες	δυσαρεστημένα
κλητική	δυσαρεστημένοι	δυσαρεστημένες	δυσαρεστημένα

Ετυμολογία

δυσαρεστημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος δυσαρεστώ

Μετοχή

δυσαρεστημένος -η -ο

• που νιώθει δυσαρέσκεια, που αισθάνεται ότι η κατάσταση όπως έχει δεν τον ικανοποιεί, είναι αντίθετη στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του

• μεγάλο ποσοστό πολιτών εμφανίζονται δυσαρεστημένοι με την πολιτική κατάσταση
• Το παιδί είναι δυσαρεστημένο
• Η Γερμανία έδειξε δυσαρεστημένη από το αποτέλεσμα των γαλλικών και ελληνικών εκλογών του 2012

Μεταφράσεις

    δυσαρεστημένος

αγγλικά : dissatisfied (en), disgruntled (en), unhappy (en) γαλλικά : insatisfait (fr), mécontent (fr)